Zamrożony bark
Zamrożony bark to schorzenie, które objawia się dużym ograniczeniem ruchomości w stawie oraz narastającym bólem. Dotyczy głównie kobiet w przedziale wieku 40-60 lat. Nie ma dokładnie poznanej przyczyny wystąpienia choroby, ale często powiązane jest z istniejącymi chorobami wewnętrznymi np. nadczynność tarczycy, cukrzyca, niedokrwienność serca, zapalenie stawów. Przyjmowanie leków na nadciśnienie może również wpływać na bolesne sztywnienie barku.
Zamrożony bark przebiega w III fazach :
- Występuje ból, sztywność barku, często kojarzony jako przeciążenie.
Pojawia się ograniczenie zakresu ruchomości oraz ból podczas spania na zajętej chorobą stronie.
- Dochodzi do zmniejszenia bólu spoczynkowego, czasem pojawia się w nocy. Występują trudności w wykonywaniu podstawowych czynności.
- Stopniowo wraca ruchomość stawu, jednak przy niepełnym wyzdrowieniu często pojawiają się nawroty.
Leczenie
W przypadku pojawienia się pierwszych objawów należy nie zwlekać z pojawieniem się u fizjoterapeuty, dzięki temu będzie możliwy szybszy powrót do zdrowia.
Działanie fizjoterapeutyczne w leczeniu zamrożonego barku polega na:
- pracy na punktach spustowych,
- powięzi,
- pracy w bruzdach mięśniowych,
- masażu głębokiego,
- terapii manualnej, która działa zarówno przeciwbólowo jak i poprawiającą zakres ruchomości.
Gdy leczenie zachowawcze nie pomaga, konieczny jest zabieg chirurgiczny, polegający na rozcięciu torebki stawowej i uwolnieniu stawu. Po zabiegu konieczna jest intensywna rehabilitacja.